Survivor - değerli sayfadaki yorumcular, bizim toplumumuzda "anneleri,

Survivor

değerli sayfadaki yorumcular,
bizim toplumumuzda "anneleri, anne oldukları için" üstün tutarız. çünkü bir anne görünce hemen kendi annemizle özdeşleştiririz ve onu sorgusuz sualsiz, kayıtsız şartsız, karşılıksız, beklentisiz, çıkarsız, hiç yargılanmadan severiz. çünkü "anne olmak" bize "fedakarlık, hoşgörü, olgunluk, sevgi, insan evladına merhamet ve bunun gibi birçok erdemi çağrıştırır. bizim annelerimizin çoğu bu erdemlere sahiptir. ve bu durum toplumuzun "tam da en yumuşak karnıdır". ama şu da vardır ki, "anne olmak" sadece dünyaya bir çocuk getirdiği için kadınların hiç de azımsanmayacak bir bölümünde "insana bütün dünyayı avucunun içinde hissettiren durum, dünyanın merkezinde hissettiren, hatta kendisine öyle de davranılan" bir algı, sıkıştığında hemen kullanabileceğin en büyük güçtür. ve siz anne olduğunuzda "herkese hükmetme" hakkını da kendinizde görebilirsiniz. bunun için sadece dünyaya çocuk getirmek ve o çocuğun kucağınızda olması "o yumuşak karınlara hançer saplamanızı sağlar" siz ne yaparsanız yapın, "hep sizin haklı görüldüğünüz durumdur anne olmak. yani kadınların tüm hayatları boyunca sağladıkları en yüksek mertebedir ve bununla bazen herkesin üzerinde üstünlük sağlama hakkının size verilmesidir. işte tam bu noktada dün akşam programda gencecik bir insan sadece "bir anne gibi davran" yani hoşgörülü, olgun, merhametli ol demek isteyen, ki ben anne olarak bunu anladım, yine bir başka annenin evladına evlatlarına demediğini ve yapmadığını bırakmayan ve bundan zevk alan hallerini sürekli gördüğümüz yine bir annenin bu halini hiç görmek istemezdim. bir anne bir evladın ne kadar değerli olduğunu daha iyi hissedendir ve kendi evladı da olmasa "ona kıyamaz". aslında anneler bazen, "yukarıda yazdığıma benzer olarak, etrafı kontrol etme yetilerini bazen egoları için kullanılır. bu arada annelerin toplumumuzdaki yerini çok iyi bilenler ve bunu kullanmak isteyenler de "anneyi koruyorum" şeklinde yaklaşımla "aslında diğer bir annenin evladına, evlatlarına kötü şeyler söylemeyi, yapmayı" sanki kutsal bir şey yapıyormuş göstermeye çalışırlar ve o çocuğa sanki dünyanın sonunu getiren varlık gibi davranırlar.annenin ya da anne gibi rol üstlenen bir kişinin ilk görevi ilk bir yaştaki dönemdedir. ilk bir yaşta anne ya da annelik yapan kişi ile bebeğin arasındaki o simbiyotik ilişki eğer olmaz ise, o çocuğa istediğiniz kadar tahtlar kurun, paralar kazanın, saraylar alın o çocuğun "özgüven" duygusunu oluşturamazsınız. burada ben hem anne hem de eğitimci olarak nagihan hanımın nasıl bebeğinin il bir yaştaki döneminde bunu yapabildiğine çok şaşırmıştım, ama yine de koşullarının ne olduğunu bilemediğim için yargılamamıştım. ve nagihan hanım öyle davranışlar sergiledi ki, sonunda "ben anneyim" dediğinde sadece en önemli kozunu burada kullanacak duruma kendisini getirmesine çok üzüldüm. işte bu kozu başkalarının da kullanmaya çalışmasına da çok üzüldüm. oysa onların çizdiği tablo bize buradan onların göstermek istediği gibi görünmüyor. o çocuklara üzülmedim, çünkü onlar anne olmadan da anne olmanın getirdiği bir çok erdeme zaten ulaşmışlardır. her ne kadar bu platfomda, panoramada görmek istedikleri gibi yorumlasalar da bu gerçek gerçektir. sayın acun ılıcalı da bana kalırsa nagihan hanıma toplumuzun anne ile ilgili hassasiyetini bildiği için ona müdahale etmiyor bence. çünkü ona da "anneye ne diyor diyecekler" ve zaten gerçeği görebilenler vardır diye düşünüyordur. ama şu da bir gerçek "nagihan hanımın ve diğerlerinin çizmek istedikleri bir tablo olsaydı orada (anne olmakla ilgili) zaten o çocukları orada azarlardı. bu nedenle o şekilde bıraktı.iyilikler diliyorum...